پسرم را هر روز صبح با تاکسی به مدرسه می برم. معلم ریاضی سخت گیری دارد. برای تاخیرها منفی میدهد. تا حالا دو بار هم به خاطر تاخیرها از دست معلمش منفی گرفته.
دیروز مثل همیشه با اسنپ به مدرسه رفتیم. اما به موقع رسید.
از اینکه سر وقت به کلاس ریاضی رسیده بود خوشحال بود. امروز ازش پرسیدم که چه دلیلی باعث شد زودتر برسی؟ از مسیر دیگری رفتی؟ با وسیله دیگری رفتی ؟ من عوض شده بودم؟
گفت نه، نتیجه رفتار خودم بود.
پرسیدم مگر چه کار کردی؟ گفت: دیروز واقعاً تصمیم گرفتم به موقع برسم.
گفتم چرا این تصمیم را گرفتی؟ گفت: اگر دیر می رسیدم تنبیه می شدم.
انسانها دو سیستم کنترلی دارند. کنترل بیرونی و کنترل درونی.
کنترل بیرونی یعنی به خاطر تشویق دیگران یا از ترس تنبیه آنها به کاری اقدام می کنیم، یا کاری را ترک می کنیم.
اما در کنترل درونی، افراد از درون، خودشان را کنترل می کنند. راننده ای که بدون حضور پلیس و دوربین قوانین را رعایت می کند، کنترل درونی دارد. در حالی که همه ما با وجود پلیس از مقررات پیروی می کنیم. این نوع کنترل بیرونی است.
به این نتیجه رسیدم که آدم های موفق بر اساس کنترل درونی رفتار می کنند.
ازش پرسیدم چه چیز دیگری یاد گرفتی؟
گفت: من به عنوان فرزند از لحاظ سن و موقعیت اجتماعی از شما پایین ترم، اما وقتی خودم خواستم، شما را هم با خودم همراه کردم. به جای اینکه مثل همیشه بگویم “بابا دیر میشه عجله کن” این بار خودم اقدام کردم و شما هم با من همراه شدی.
اگر به جای منفعل بودن فعال باشیم، در این صورت اطرافیان همراه می شوند. وقتی ۱۰۰ درصد مسولیت کاری را برعهده می گیری دیگران را نیز رهبری می کنی. آنها با تو به حرکت در میان.
جالب اینجاست دیروز همه مسیر باز بود، ترافیک روان و همه چراغ ها سبز.
اگر حرکت کنید کائنات همراه می شود. خدا کمک می کند. آن چیزی که به آن شانس می گویند خود را نشان می دهد.
دارن هاردی معتقد است چهار عامل شانس را می سازد:
اول، نگرش خودمان است. باید باور داشته باشید که آن چیزی می تواند اتفاق بفیتد.
دوم، آمادگی برای رویارویی با موقعیت. باید آماده باشی که وقتی اتفاق افتاد بتونی ازش بهره برداری کنی.
سوم، فرصت است یعنی خود اتفاق. این تنها عاملی است که در اختیار ما نیست.
حضرت علی (ع) می فرمایند: «فرصت ها چون ابر بهاری در گذرند، آنها را غنیمت بدانید»
زمین اگر آماده باشد، ابرهای فرصت بر او می بارند.
عامل چهارم در شکل گیری شانس، اقدام است. اینکه در رویارویی با فرصت ها چه واکنشی نشان می دهیم.
سه نکته ای که از داستان بالا یاد گرفتم:
- کنترل درونی داشته باش
- مسولیت کارها را بپذیر
- خوش شانس بشو
این ۳ نکته برای موفقیت در کسب و کار اینترنتی هم کاربرد دارد.
کنترل درونی داشته باشیم. منتظر عوامل بیرونی نمانیم. درست است که محیط در موفقیت نقش دارد. اما در اختیار ما نیست. غر زدن، شکایت کردن و سکوت تاثیری ندارد. باید انتظارمان را از دیگران پایین بیاوریم. مسئولیت کارها را خودمان به عهده بگیریم.
اگر به خود متکی باشیم، رهبر و پیشرو می شویم. و دیگرام هم با ما هماهنگ و همراستا می شوند.
مثلا از نظر نگرشی در مسیر کسب و کارتان، نگران رقبا نباشید. بپذیرید که رقیب همیشه هست. اما نه عقب بنشینید، نه کپی کنید و نه تخریب. باید سعی کنید برای خودتان جایگاه بسازید. نقطه تمایز خودتان را پیدا کنید. در چه حوزه ای می توانید بدرخشید.
خودتان را آماده کنید. در کسب و کار اینترنتی، آمادگی یعنی مطالعه مستمر. همین حالا که دارید برای خواندن این مطلب وقت می گذارید، به آمادگی خود کمک می کنید.
فرصت ها را رصد کنید و اقدام کنید. بدون اقدام نتیجه ای در کار نیست. اقدام کنید و نتیجه را بر خدا توکل کنید. لطف خداوند به یاری شما می آید. «از تو حرکت از خدا برکت»
این پست را به کتابخانه شخصیم اضافه کن!
